پل زندگی شیراز

دو فضای سبز باغ های قصر دشت و چمران در دو طرف سایت پروژه پل زندگی ایده اصلی طراحی این پل بوده است. در فرایند طراحی پل زندگی، این دو فضای سبز به هم متصل می شود تا این شکست در محیط سبز شهری جبران شود و فضایی تا حد ممکن یکپارچه در پیرامون پروژه ایجاد کند.

علاوه بر این، پروژه پل زندگی تلاش به ایجاد ارتباط بین این پل به عنوان عنصر جدید شهری با بافت سنتی شهر شیراز که از تاریخی ترین و باهویت ترین شهرهای ایران است با این ایده داشته است. حفظ هویت تاریخی شهری به عنوان ضرورتی برای بقا و توسعه شهر ضروری خواهد بود و در طول طراحی با ایده بدوی ترکیب شده است. بنابراین پل علی بن حمزه، که با ارزش تاریخی و به عنوان مهمترین پل تاریخی شیراز، واقع در رودخانه خوشک به عنوان الگوی اصلی طراحان در روند طراحی پل محسوب می شود.

در مرحله اولیه، فرم الهام گرفته از طاق و ستون این پل قدیمی به صورت خطی گسترش یافته است. در مرحله بعدی، ساختار عظیم ستون پل با ترکیبی از فن آوری های جدید و ساختارهای سبک برداشته شد. بنابراین شکل اصلی پل تبدیل به درختی سبک شد. ستونهایی که این درخت را تشکیل داده اند، همراه با ساختار فوقانی خود فضاهای تعاملی، مسیرها و عملکردهای پروژه را ایجاد می کند.

در نتیجه تخلیه ستون های پل علی ابن حمزه و با حرکت لایه های آن به جلو و عقب در جهت رودخانه خشک و حرکت خطی آنها در زیر پل، فرم هایی ایجاد شده است که منجر به ایجاد فضايي برای حضور و تعاملات اجتماعی خواهد شد.

استفاده از فرم دایره که حرکتی در ابدیت است، نماد حرکت چرخه ای و بی زمانی است. شکلی بدون آغاز و پایان که همیشه حرکت را به نقطه آغاز باز می گرداند.

بازدید کننده هنگام گام برداشتن در مکان های جدید ، مفهوم زمان را از دست می دهد. از طرف دیگر ، فرم دایره هیچ جهتی ندارد، بنابراین دید ناظر را به یک زاویه خاص محدود نمی کند و یک دید 360 درجه به او ارائه می دهد .

معمار پروژه: امیرحسین اشعری

تیم طراحی: زهرا جعفری، احسان شعبانی، رودابه لطفپور، دنیا رحمت زاده