سبک های معماری در ایران و جهان

سبک های معماری جهان همانند همه ی هنرهای تجسمی در طول زمان دچار تغییرات بسیاری شده است. به اقتضای زمان، موقعیت جغرافیایی و تکامل فنی، سبک های بسیاری برای معماری در طول تاریخ به وجود آمده که هر کدام با شکوه هستند و ویژگی ها و زیبایی های منحصر به فرد خود را دارند. معماری از دوران پیشاسنگی وجود داشته و قابل پرسش است که آغاز معماری مربوط به شرق، غرب و یا حتی آفریقا یا هند است؟ زیرا قبل از اینکه یونان و روم در معماری بدرخشند، بشر فعالانه در ساخت و ساز و طراحی سابقه داشته است. در این دوران که به عنوان دوران کلاسیک معماری شناخته می شود، بیشتر تکنیک های ساخت و ساز و ایده هایی عمرانی ساختمان ها مد نظر بوده تا جوابگوی نیاز های اولیه باشد. پس از دوره ی کلاسیک، طبقه بندی سبک های معماری بیشتر بر اساس ویژگی های ظاهری و منحصر به فرد بناها مشخص می شود که اغلب با گذر زمان تغییر می کند.

هنر معماری به فرهنگ، موقعیت جغرافیایی و هنرهای تجسمی هر دوران وابسته است. به همین دلیل در هر دوره نوع جدیدی از رشد معماری در ساخت بناها به چشم می خورد. برخی از سبک های به وجود آمده سرشار از ایده های جدید و نبوغ هستند در حالی که سبک های دیگری وجود دارند که از ترکیب و ادغام دو سبک به وجود آمدند اما باز هم ویژگی هایی منحصر به فرد دارند. نکته ای که باید به آن توجه شود ویژگی های ساختاری هر سبک و عوامل تفکیک کننده ی هر سبک از دیگری است که به شناخت آن ها کمک بسزایی می کند. در مجموع باید بدانید که معماری همانند نقاشی و مجسمه سازی یک هنر سیال است و در دوره ای که ما زندگی می کنیم تفکیک سبک کاری هنرمندان کاری مشکل است که فقط با شناسایی ویژگی های مشترک با سبک های دیگر، و نسبت دادن سبکی کارها میسر است.

سبک معماری چیست؟

تعریف سبک در معماری به ویژگی های هنری بازنمایی شده در یک سازه برمی گردد. این ویژگی ها که از نظر تاریخی قابل شناسایی هستند در جنبه های دیگری از جمله فرم سازه، روش ساخت، ساختار منطقه ای و مواد به کار رفته نیز نمو پیدا می کنند. روند تاریخی سبک ها بر اساس زمان از دوران دیرینه سنگی تا کنون مشخص شده است. تغییرات سبک ها بر پایه ی تغییر در اعتقاد، مذهب، مد و البته فناوری و نوآوری در مواد و ابزارهای جدید برای ساخت و ساز است که این موارد بسیار پویا است و هنوز هم افق های جدید برای پایه سازی سبک های جدید وجود دارد.

دوره های معماری تا قبل از قرن بیستم در جهان به دوران و سبک های: پیش از تاریخ، مصر باستان، کلاسیک، بیزانس، رمانسک، گوتیک، رنسانس، باروک، روکوکو و نئوکلاسیک تقسیم می شود.

معماری پس از قرن بیستم که به سبب پیشرفت تکنولوژی و انقلاب صنعتی سبک ها تنوع بیشتری می یابند و منجر به پیدایش سبک های معماری معاصر غرب می گردنند. در این دسته میتوان از سبک های: آرت نوو، بیزارت، نئو گوتیک، آرت دکو، مدرنیسم، هایتک، پست مدرنیسم، نئو فیوچریسم و معماری ساختار شکن نام برد.

جدا از سبک های معماری که در جهان دسته بندی شده، معماری بومی مناطق نیز متفاوت است. معماری مذهبی ایران قبل از اسلام و بعد از اسلام بخش بزرگی از معماری ایران را تشکیل می دهند. همچنین عظمت ایران باستان باعث شده است که فرهنگ های متفاوت بر معماری ایران تاثیر گذار باشند. از این رو در دسته ی دیگری سبک های معماری ایران را به شما معرفی خواهیم کرد: سبک معماری پارتی، پارسی، خراسانی، رازی، آذری و اصفهانی شش سبک رایج معماری ایران هستند که در هر بخش می توانید مطالب مربوطه را مطالعه کنید.